Dönence Şiiri - Emrah Topal

Sevmek büyük cüret...
Önce geceyi tetikler, sonra karanlık titrer
Keskin uçurumları kör duvarlara kitler
Sevmek bu kadar içli; sevmek bu kadar ince
Ufkumu altüst eden fısıltılı dönence

Sevmek büyük cüret...
Gökyüzüne salıverir kör kanatlı kuşları
Mavi 'de iz bırakır rotasız bakışları
Sevmek başlatır hem bitirir sırasız savaşları
Böylesi bir uygarlık gören var mı ömrünce
Ülkemi işgal eden ordusuz bir dönence

Sevmek, hisli bir saye...
Nazlı bir kasımpatı, derin bir himaye
Sevmek ise gönülde maksat ve gaye
Harabelerde saklı muazzam bir gülce
Fikrimi meşgul eden huzurlu bir dönence

Uzun, meşakkatli yokuşlar..
Gökyüzüne doğru kör kanatlı kuslar
Sevmek bir gül kadar ince
Muazzam bir gülce
Böylesi bir uygarlık gören var mı ömrünce?
Sevmek fikrimi meşgul eden, ülkemi işgal eden
Ufkumu alt üst eden; ordusuz, huzurlu fısıltılı bir dönence...