Bu meret yalnızlık beni saçma sapan konuşturuyor
Durup durup kendime, havaya, toprağa
Gökyüzüne, güneşe ve en çok sensizliğe kızıyorum
Öyle ki bazen;
Her şeye tek seferde, ağız dolusu küfrediyorum…
Sonra birden aklıma sözlerin geliyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var