Döndürdün Şiiri - Zihni Turgut

Çokmu gördün bana verdin neşeyi
Niye aldın şimdi isyanlar benim
Sen öğrettin bana candan gülmeyi
Dönderdin yüzümü özüme benim

Kimi sana dedi bırak boğuşma
Kimi bana dedi onla uğraşma
Mevlayı seversen benle görüşme
Döküldü saçlarım yüzüme benim

Ne akşamım belli nede sabahım
Dolu gelir dolu gider tabağım
Kayboldu sevincim söndü iştahım
Döndürdün benliğim közüme benim

Zihni garip kuldum kaldım yalınız
Bana bakıp güler belki bazınız
Dilerim mevladan çalmaz kapınız
Döndürdün vaadden sözüme benim