Döndü Gelin Şiiri - İdris Yılmaz

Döndü gelin çırpındın hiç durmadan
Bilmez misin can dayanmaz dünyaya
Yollar biter menziline varmadan
Yüz yıl sürse gönül kanmaz sevdaya.

Döndü gelin kaşların çok karadır
O gözlerin ateş almış çıradır
Bakışların yüreğimde yaradır
Çare yoktur artık onmaz yaraya.

Döndü gelin yağmurda ıslanırsın
Dünya hali gün gelir uslanırsın
Derde düşer kendine yaslanırsın
Yaralanmış yürek sığmaz saraya

Döndü gelin sen ne güzel gülerdin
Acı tatlı türkülerin söylerdin
Hasta olsam oy dağları delerdin
Tek ölümden başka girmez araya

Döndü gelin ağlamayı bilmezdin
Bir ağlasan gözyaşını silmezdin
İnsaf etsen yüreğimi delmezdin
Gönül kuşu artık konmaz karaya.