Dön Gel Bir Tanem

Bir gün sesim geç çıksın;
Hemen merak ederdin;
Merak edip yazardın;
Yazıp nerelerdesin diye sorardın...
Şimdi ise sen bana merak saldın,
Nerelerdesin? Dön gel bir tanem...

Sen beni sildin, unuttun...
Sen beni gönülden çıkarıp attın,
Mesaj kutumu sensiz, üç gülsüz bıraktın...
Nerelerdesin? Nasılsın?
Dön gel bir tanem...

Bak dört gün sonra doğum günüm;
İlk kez heves etmiştim, şimdi ise oda kalmadı...
Ben şimdiden on iki Temmuz'un üzerine çızık attım;
Doğum günüm olmaz, bu ay olmaz;
Ağustos, Eylül'de dön gel bir tanem...

Bu gönül, bu beden bir sana kin tutmaz;
Sen oldukça bu surat asla asık kalmaz,
Hasretinden, özleminden alevlere teslim olsa da;
Seni unutmaz! Dön gel bir tanem, dön gel...

Unut dedim, unutamadım...
Sil at dedim, ne sildim nede;
Bir yere atabildim...
Ben, ben Şair Yusuf seni yazmaktan kalemleri değil;
Kendimi, günlerimi aklına;
Gelecek her şeyimi tükettim!
Tüketmesine tükettim de, unutamadım...
Sensiz şu hayattan tat alamadım,
Dön gel, dön gel bir tanem dön gel...