Dön Gel Şiiri - Ayşegül Atalay

Günler, aylar, geçmek bilmiyor
Geceler sabah olmuyor.
Çaresizim ölüyorum ben sensiz
Yeter sevdiğim dön gel artık

Ayaklarına kapanıp af dilesem
Hiç konuşmadan, yanında kalsam.
Sana dokunmadan nefesini duysam
Yeter sevdiğim dön gel artık

Çekilmiyor buralar sensiz
Dar geliyor bu dünya sensiz
Kokun hala yastığımda
Yeter sevdiğim dön gel artık

Artık Gözlerim hep buğulu
Gülmüyor dudaklarım, Kalbim mühürlü
Vurgun yemiş bir garibim ben
Yeter sevdiğim dön gel artık

Kırmızı bir gül idim. Sarardım soldum sensiz,
Yağmur olsan yağsan üstüme
Bir damlan la coşardım ben yine
Yeter sevdiğim dön gel artık