Dolunay Şiiri - Yusuf Arıkan

Dışarda deli soğuk var,
hava ayaz mı ayaz,
saatler biri gösterirken,
üşüyorum iliklerime kadar.
seyrediyorum,
karanlıkları yırtıp aydınlığa çeviren dolunayı.
Sen geliyorsun aklıma,
bir de zümrüt gözlerin,
aydınlatır kararan yalnızlığımı,
umutlar dolar yüreğime,
umutlanırım...
Dolunayı seyrederim içim titreyerek,
sevdan gelir aklıma,
yakar, kavurur içimi ısınırım.
Isınmak için dolunayı seyrederim,
gitmesin sevdan içimden,
ısıt beni n'olursun.
Lanetler okurum,
dolunayla arama giren,
zindan mı zindan karabulutlara,
kararır dünyam,
umut ışıklarım söner,
göremesem dolunayı üşürüm..
Bir dost yel gelir ötelerden,
kara bulutları dağıtır,
alır götürür uzaklara,
dolunayı tekrar görürüm,
görürüm aydınlık yüzünü,
ısınırım..
Sen gelirsin aklıma bir de zümrüt gözlerin,
gözlerin yıldızlara eştir benim için,
hüzün sarmasın gözlerini,
söyle buğulanmasınlar n'olur,
dayanamaz zavallı yüreğim,
gözlerinin hüznüne..
Neşeyle, sevgiyle bak gözlerime
yangınlar çıksın içimde,
yansın bu gönül aşkınla,
ısıt beni, üşüyorum..
Yıldız olmayı hayal ederim,
dolunayı seyrederken,
yanında olmak,
yoldaş olmak isterim dolunaya,
kıskanırım tüm yıldızlardan,
pervaneler gibi dönesim gelir etrafında,
kur yaparım dönerken,
dansların en güzelini dolunay için ederim kim bilir.
Yalnızlığım gelir,
sen gelirsin aklıma,
yıldızlara benzetirim yalnızlığımı,
ama onların dolunayı var,
yalnız değiller ki...
Benim kimim var,
kimse hatırlamaz ki beni,
yalnızlığı yaşarım inzivaya çekilmiş gibi,
değmeyin dünyama, yalnızlığıma dokunmayın,
yalnızlığımla mutluyum ben,
seni yaşarım yalnızlığımda,
mutlu olurum..
Dolunay öyle kal n'olursun,
zaman dursun,
hilal olma,
seher yıldızından kıskanırım seni,
koynuna girer diye,
korkarım...