çocuk sesimle
bir kitap açıldı içimde
toz kalktı zamanın
yunus indi dudağıma
bir dolap — eski
içinden su gibi bir şiir sızdı
harfler yürüdü parmaklarımdan
göğe yükseldi,
bir ezgiye dönüştü
köy sessizdi
yalnız kuşlar ve taşlar bilirdi
kimin neyi unuttuğunu
ben unutmam
bir kelimenin içinden
gül kokusu gelmişti
ve o günden beri
dünyanın sesi biraz eksik
biraz da tanıdık gelir bana
çünkü
cennetin ilk harfini
o kitapta duydum ben
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!