Dokunsun ellerin…
Karanlığın rüzgârı tutar ellerimden,
Ayaklarım sürüklenir tenim boşluklarda…
Pervasızca yazılır alın yazım,
Hüküm kesilmiş, ferman okunur.
Acı çeker yüreğim, tırnakların yolar duygularımı.
Sevgim tenimden damlar toprağa, umutsuzca…
Gözlerimde bakışlarım bir kangren olur gecede,
Anlayamazsın sen beni, yüreğinde hissetmedin ki…
Ben seni yalnız gecelerime, yaren ettim.
Gökyüzündeki boşluğa bakarak konuştum seninle,
Hayallerimin koyunda kaç kere dolaştık çıplak ayak,
El ele tutuşurken, yıldızlar eşlik etti gözlerine…
Doyamadım yokluğunun izlerine bastıkça yalnızlığım.
İçimde dehlizler açıldı nehirleri dolduran.
Sel oldu duygular aşka dokundu yüreğimde.
Sanki kar yağıyor gönlüme, dokunsun ellerin…
Oktay ÇEKAL
08.12.2014-22.10
Kayıt Tarihi : 11.12.2014 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!