Bombayım ben; saatli..!
Kâh dışarıda kâh içerde patlarım; Ama..!
Bir gün patlarım…
Her saniye aynı gitmez ritim;
Bazen heyecanlanır, bazen ağlarım.
İnsanım ya ben; insan..!
Nicelerini yazar…
Nicelerini bozarım…
Okursam felsefe okur, yaparsam sanat olur!
Yediğim çoktur da yemediğim yoktur!
Geceler beni uyur; ben sabahları...
Mevsimler gelirse geçer, yaz dostum olur…
Sonbahar da düşman; kişiyle soğuktur aramız!
Bahar ile de tanışmayız… “El” vermez bize aman!
Çok çalışır çok eğlenir, az düşünür…
Uzun süre susmayız.. Uz yaşarız yine uzlaşmayız.
Bombayız birer-birer patlayan…
Anlamadan ve anlaşılmadan.. yoksul..
Kurgusuz, zamansız, niteliksiz, aciz;
“Hiç duygusal” da! değilsek; insan da değiliz,
“Hiç” de! Değilsek… kesin!
Ses göğsümüzden gelmiyor o zaman¿?
Patladığı yerin de önemi yok,
Şeyin de, şeyinin de eee…
Gününüzü uyuyun siz de, gözünüzü yumun
Sözleri dinlemeyin.. müziği değil!
Rap ya da rap-rap ise; takılın gençlik,
Bu 1 inci vazife size!
İsteyene beste, alabilene güfte,
Gözüne gözlük, eline sözlük…
Çekiliş yok çekildiğin de yok…
Kendinden haberin de! E yeter Be! ! !
Kayıt Tarihi : 30.8.2008 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hatırlamanın çok şey alıp götüreceği kesin... bir çok şey birikmişti yıllarca... eğitimdeki sorunlar, yeni nesilin yetiştirilme tarzı, insanlığın gidişatı... siyaset, terör, medya ve görünen hayat standartlarına bakarak içime aldığım ne varsa yürekten tekrar hayata süzdüğüm bu şiir oldu! Fitili ateşleyen ise Çinli'lerin hayvan pazarındaki görüntüleriydi... kimsenin umrunda değildi o işkenceler... oradaki insanlar ise yüz yıllardan beri insanlara yoldaş olmuş,dost olmuş hayvanlara karşı en vahşi hayvandan daha acımasızlardı... tv'lerde izlerdik yarısı kızaran canlı balıkları... ölmeden kürkü alınmak için türlü çeşit işkencelere uğrayan tilkileri... ama tahammülüm kalmamıştı ve O döküm an-ı oluşuverdi uykusuz bir gecenin 3'ünde...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!