Dökülüyor Şiiri - Kemal Berk

Şu dünyanın çiçekleri
Dallarından kırılıyor
Koku yayan tüm gülleri
Birer birer dökülüyor

Tersten esen sam yelleri
Boynu bükük güzelleri
Gözden akan şu selleri
Irmaklara dökülüyor

Kimi açtır kimi açık
Namlulara kalbi saçık
Öldürürken deli kaçık
Birer birer dökülüyor

Gözlerini doyurmayan
Açmış gülü korumayan
Ölümlere doyamayan
Taza güller dökülüyor

Yürekleri pas tutanlar
Her ölümde hak yutanlar
Çiçekleri unutanlar
Zalimler de dökülüyor

Zalim bakar kendi güle
Acımıyor el gülüne
Derdi salar ölümüne
Gül gülerken dökülüyor

Hak hukuku bilmeyenler
Yüreklere girmeyenler
Kül'özünü sevmeyenler
Şeytan gibi dökülüyor

Kemal'eren Kemal Berk