Dökülen yapraklar İçin Bir Ağıt
Ve ben,
bir eksikliğin gölgesinde,
Hasretin kuytusunda boğulmuş cümlelerimle
Sendeleyen Sarhoş gibiyim..
Nereye çarpacağım nereye düşeceğim belli değil
Sustuklarım, içimde bir sahra
her köşesi yangın yeri…
Belki oraya çoktan düştüm bile
Hüznümde sızlayacak yer kalmadı
umutlarıma sığınacak liman yok
Hayat boşluk kabul etmez derler
Yazın gittiği yerde kış oluyor
gittiğin yerlerime hazan doluyor
İçimi bir görsen…
Güzde kalmış ağaç gibi,
altı yaprak mezarlığı.
Her yaprak bir an,
Her an bir eksiklik,
Her eksiklik, kalbimde bir bıçak sızısı.
Sesini duymadığım günlerde kulaklarım
Yüzüme bakmadığın günlerde yüzüm
Gözlerini görmediğim günlerde gözlerim sızlardı..
Gönlüm, çöldeki susuz bir toprak gibi sızlıyor
Bir damla yağmura muhtaç
yağmur dolu bulutlara, bulut getirecek rüzgâra aç
Son çare…
Anneme götürüyorum kalbimi,
dik bunu diyorum elleri titriyor.
yama vur diyorum bana gülüyor
Mustafa ÇİMEN
TALAS KAYSERİ 2024
Kayıt Tarihi : 30.9.2025 23:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!