Doktor Şiiri - Ethem Babrak

Doktor
Her şey göründüğü gibi değil

Ve sen böyle göründüğüme bakma doktor

Aslında sana acil şifa niyetine geldim

Yüreğim, yüreğim kan ağlıyor doktor

Nasıl anlatsam bilmiyorum

Nasıl oldu onu da anlamadım

Her şey bir sevda niyetine başladı doktor

Ben öğrenciydim, o öğretmen

O vurdukça ben çırpındım

Ben çırpındıkça o vurdu

Vurulup kırılırken çarpıldım ben ona

Nasıl böyle bir salaklığı yaptım anlamıyorum doktor

Sonra ezilen halkların savaşı bitti

Ve barışı olmayan bizim savaşımız başladı doktor

Ve ben yara üstüne yara aldım

Etiketsiz girdiğim savaştan yenik ve iadesiz mal olarak çıktım

Hala yaram kanıyor doktor

Çaresi yok mu bu yürek kanamasının

Bu derdime bir çare yok mu doktor

Şifa niyetine koşup geldim sana

Gözleri geldikçe aklıma

Birer mızrak olup kalbime giriyor

Mızrakları kalbimden çıkaramıyorum

Bu yüzden geceleri yatamıyorum doktor

Bu yüzden…

Her gece gözyaşlarımla yastığım yıkanıyor

Tattığım bu yürek acısı beni uyutmuyor doktor

Ben bitti dedikçe, o yeniden başlıyor

Zamansız ağlıyorum

Ağlamalarım geçmiyor doktor

Sancılarımın şiddeti artıkça artıyor

Yaşam savaşında sevmek için

Bahanelerim yetersiz kalıyor

Hangi yola çıksam, aniden başım dönüyor

Çıktığım sevda yollarından hep geri döndüm

Bir türlü gidemiyorum doktor

Onu düşünmeden duramıyorum

Gözlerim hep onu arıyor

Niçinlerim nedenlerim hep cevapsız kalıyor

Bu mu seni ağlatan deyip küçümseme doktor

Ona uydurduğum manalar beni fena kanatıyor

Bu yüzden hayattan hep çevrimdışı kalıyorum doktor

Hep çevrimdışı…

Bu yürek yangınını söndürme niyetine

Çırpınarak koşup geldim sana

İtfaiyeler yetmedi yangınımı söndürmeye

Bu yangınımı söndürecek ilacın yok mu doktor

Bu yangınımı söndürecek ilacın yok mu…

İçim fena yanıyor doktor

Yiğitliğimden eser kalmadı

Hüsranlar beni perişan etti

Üstün ırklardan bir çirkini sevmek bana yasak mı doktor!

Bana yasak mı…

Savaşmadan ölmek ağrıma gidiyor

Gözümü kan bürümüş

Hüzünler her gece beni dağıtıyor doktor

Biliyorum doktor, biliyorum

Bu yürek kanamasının ilacı yok

Acil şifa niyetine söylediğim halkların kardeşliği tepeler arkasında

Bir sevda niyetine, umutlar hep umarsız

Benim hastalığım bilimin ötesinde bir şey

Ağlama

Boşuna üzme kendini doktor

Nasılsa artık kimseler üzmeyecek beni

Artık karanfilli sevdalardan uzak duracağım doktor

Sancılarım, kanamalarım, kan ağlatmalarım umrumda değil

N’olursun bana son bir şey öyle doktor

Son bir şey

Ben bu yürek yangınında daha kaç yüzyıl yaşarım doktor

Daha kaç yüzyıl

Daha kaç yüzyıl…

2010 / Erzurum
Ethem BABRAK