Baharla birlikte açılan gelincik gibi
yeşillikler üzerinde uyum sağlamak isterdim
ölmek, öldürmek korkusu yok
sevmek yaşamak ve yaşatmak var
dönüp de bakıyorum o güzelim uyum’a
yok yok
umut yeniden doğar diyorum kendime
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta