Umutsuzluk yağıyor şakaklarıma,
Bir,iki mum ile geçmişi silmek ne mümkün.
Doğum günü deniyor adına,
Beni bir boy daha geleceğe taşıyor gün.
Kar tanelerini ezber bilmek,
Sokaklardan gelen bir alışkanlık.
Özlemi yükler adına,
Yine yağdırırım sıcaklığının dokunduğu bulvara.
Şarkılar bugün yalnızlığın yolunda,
Sen ise korku dolu o sesin...
Özleme beni,
Özleme ki;
Adına şiirlere bulanan bir kalemi daha boynu bükük bırakma.
Üşü! En çok da üşü işte,
Üşü ki;
Benimle ısınmanın vakitsiz dansına eşlikde bulun.
Ben bıraktım zaten kendimi,
Bu günün güneşsiz bir hüzün oluşuna.
Kayıt Tarihi : 12.4.2014 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!