Gidince hep ardında kalır aklın
Ve keşkeler çoğalır.
İstemsiz bir pişmanlık duyarsın,
Unutmak yıllarını alır…
Yanında olunca nasıl mutlu oluyorsan
Ondan ayrıldığında tuhaf bir yoksunluk başlar
Alışmışsındır ona bir nefes kadar
Ve yakınında istersin onu her an
Onunla güzeldir bu ruhsuz zaman
O bir baktı mı içinden sana doğru çağlayanlar akar
Bu duygu akışına kapılırsın, kâh tebessüm eder kâh ağlar
Ve hesapta yokken bazen bir şeyler biter, başlayıverir sorunlar
Sanki, bir zamanlar onu delice seven sen değilmişsin gibi
Anlarsın bu ilişkinin sonunun geldiğini
Daha fazla yitirmeden saygıyı ve sevgiyi;
İşte o zaman bırak akışa kendini,
Rüzgarını bekle, seni yeniden uçuracak bir uçurtma misali.
Ve umudunu kaybetme karşına çıkacaktır o hep beklediğin doğru kişi!
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 18:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!