Doğru'da benim idi yanlışta

Bir devrin kapıları üzerime yıkıldı, kapandı bütün yollar ve ben yine kendimle baş başayım.
Uzağındayım tüm duyguların, Hislerim avuçlarıma batan sızıdan başka birşey değil.
Sorgu sual hiç yok, kendimle konuşacak bir kelime kuramıyorum.
Yüzüme bakacak yüzüm bile yok,
Sevgim yüzünden kendime verdiğim bir ceza bu sanırım..
Onca emek,
Bunca değer,
Gönlüme yük ettiğim birer sızıdan ibaret..
Hani çok sevenler mutlu olurdu..
Yormazdı kalbini hiç bir şey..
Hani bir birine aşkla bağlı olanların, bağını koparamazdı hiç kimsee.
Bu içimden kopanlar ne.
Neden bir bir ölüyor içimde yaşatamaya çalıştıklarım..
Ya peki hayallerim?
Onlar neden rüzgara kapılmış bulutlar gibi kayboluyor..
Ben sevgim yüzünden deliyim ilk kez..
Kendime yaptığım en büyük saygısızlık bu aslında..
Ruhunu bile aşkına satmış bir deliyim ben..
Kendimden vazgeçişlerim,
Kendimi unutup yoluna ölmelerim,
En önemlisi sana bir ilah gibi tapmalarım..
Bu yüzden işte sevgim yüzünden koca bir deliyim ben..
Kucağındayım cezaların kaçarı yok,
Kabusun koynundayım,
Adım atsam düşecem karanlıklara..
Tüm çaresizliklerimi ve sebebini sana emanet ettim Rabbim...
Uğruna aklımı yitirdiğim sevgim sana emanet..
Doğuruda benim idi yanlış ta..
Kalbim sana emanet Allahımm...