Rüzgarın diliyle konuşur ağaçlar,
Toprak sessizce
Anlatır hikâyesini.
Bir kuş uçar içimde,
Her kanadında başka bir huzur.
Gökyüzü gözlerimin içini okur,
Bulutlar yüreğime düşer bazen.
Ne zaman yeşile dokunsam,
İçimde bir çocuk yeniden uyanır.
Su gibi akar zaman ormanda,
Kayaların sabrı geçer bana.
Ne kalabalıklar ne duvarlar,
Beni bir tek doğa tamamlar.
Ben doğanın kucağında mutluyum,
Ne unuturum,
Ne ararım başka bir yer.
Bir çiçeğin gülüşü yeter bana,
Bir de rüzgarın serin elleri.
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!