Doğanın rengi boyamış gözlerimi.
Dört mevsim ayrı coşku, apayrı sevgi.
Elimde tutkususu bile kırıyor kalemi.
Kiyafetsiz kalır kelimelerin tasviri.
Huşû içinde bir huzur ararsan şayet,
Kaldır başını gökyüzünü seyret.
Umut istersen güneşi bekle, olur sana hasret...
Dalgalara dal, rüzgarı hisset.
Yıldızları seyret kalbin yazar, hikaye.
Tüm renkleriyle tabiat, sana emanet.
Gözünden sakın, emanetini.
Varlığının yeğane temeli.
Doğa, candır hayattır anlayana.
Sarsın dört bir yanını,
Kucaklasın sevgiyle tabiat ana.
Nesrin Özdemir Saldıran
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 13:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doğa sevgisi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!