Doğanın Göz Yaşları

Bir evren çizdi camlarda, doğanın göz yaşları
Hasret dolu türküler çınladı kulaklarımda.
Dam saçaklarından döküldü mutluluk şıp, şıp
Hasretti toprak, hasretti dudaklarım, hasretti okşanmaya.

Göz yaşlarını tel,tel taradı doğanın, evren nefesiyle
Kırık dökük bir cam gibi savruldu kucağına.
Tüm bedenini yıkadı, sonra güneşten giydi giysileri
Yağmurla geldi akşam, yağmur yağmur öpüşüyle.

(Ekim...1971 - Ankara)