Doğan Deniz Şiirleri - Şair Doğan Deniz

0

TAKİPÇİ

Doğan Deniz

SENİ YAZDIM.


seni yazdım gök kubbeye
yağmur ol yağ diye üstüme.
seni yazdım denize.

Devamını Oku
Doğan Deniz

Bakmayın benim öyle mahzun durduğuma.
Bardakta berrak su gibi oluşuma aldanmayın.
Hani o gülen gamsız hallerim var ya kanmayın.
Siz benim yüreğimi göremiyorsunuz tabi.
Kendi aynanız gözlerinizin gördğüne inanırsınız.
Deyin deyin susmayın vurun yüzüme hallerimi.

Devamını Oku
Doğan Deniz

Mutlu bir güvercin havalandı gözlerimden.
Üç fidan gördü teker teker kondu.
Jurnallerin hainlerin inadına uçtular gök yüzüne.
Güne kanat çırparak selamladılar gecelere inat.
Aydınlatı kara basan geceleri üç fidan.
Ne zulüm korkuttu ne işkenceler üç fidanı üç güvercini.

Devamını Oku
Doğan Deniz

seni seviyorum derken seviyordum seni
seviyordum çünkü sen sevdiğimdin.
sevgi hafife alınmaz biliyorum.
sevdinmi her şeyinle
her şeyiyle seversin sevgiliyi.
zaman mekan anlamını yitirir

Devamını Oku
Doğan Deniz

deniz bütün ihtişamıyla vuruyordu
dalgalarını sahile.
ben seninle tadıyordum sıcaklığını günün.
karanlığa daha çok var.
yaşayacağımız aşklara.
mutluluğun sıcaklığına el uzatırken beraber.

Devamını Oku
Doğan Deniz

Ben butun ozlemlerimi biraktim.
Acilari omuzladimda geldim.
Acitmaz sandim hasretini.
Bilemezdim bu kadar zor oldugunu.
Bilemezdim ah bilemedim.
Ben kendimi unuttum bilsen.

Devamını Oku
Doğan Deniz

alaca karanlıgı delerke dogdu gunes.
sarkı garpı aydınlatarak.
ınsanlar uyanıyor uykusundan.
ellerınde karanfıller.
gözlerinde bir umut.
yürüyorlar aydınlıgın tam ortasına.

Devamını Oku
Doğan Deniz

insanlar çiğ süt emmiş insanlar.
iki yüzü olan insanlar.
karanlık yüzü saklı olanlar.
içini göremediğimiz
dışından insan görünen insanlar
yüze gülüp canım diyenler

Devamını Oku
Doğan Deniz

hayat ey yaşamın ta derinliklerindeki hayat.
körpe yüreklerdeki acımasız yaşam.
namlu ucu gibi soğuk ve pervazsız.
külleri savrulmuş düşlerimin kızı.
kan revan uykularımın kabusu sen.
ecel nerelerdesin beni bul al beni.

Devamını Oku
Doğan Deniz

saklı hayaller ve küf tutmuş düşler.
iki kere iki dört etmiyor dört ikiye bölünüyor.
sanki gece ile gündüz gibi yarı yarıya eşitsiz.
köhne hayaller zehir salgılarken durmadan
zıtlıklar eli kulağında gazel okumakta ha bire.
nasıl dört ikitane ikiden oluyorsa

Devamını Oku