Sarı çiçekler arasında
Toprağa değiyor ayaklarım
Bir kurşun yarası kadar derin izler var her yerde
Görüyorum.
Ölüm ince esintisini fısıldadı kulağıma
Karanlıkların orta yerinde 3 gün süren bu uzun zamanın yaralısı olarak yazıyorum!
2021 yılının ekim ayında bir olay
Ve içinden sağ çıkamadım
Bu kadar derin acıyı Akdeniz'de bile bastıramadım
Ey bütün güzellikleri içinde barındıran genç kız
Sadeliğin büyülüyor gözlerimi
Bembeyaz bir lerze gibi
Kaplıyor yüreğimin en derinini.
Ey doğruluk kraliçesi
Bir yokluk kelimesi içinde belirdin bugün.
Taşların üstünden seke seke geliyorum
Yokluğunu yok etmeye.
Bunca diken, bunca hengame ve sen hep aklımdasın.
Bazen bir Cemal Süreyya dizesinde bazen de bir Turgut Uyar dizesinde çıkıyorsun günyüzüne.
Yaslanmış eriyorum boğulmuş geceye
Kendimden öte kendime üzülüyorum.
Belkide sebebidir yaşatamamak öteki kendimi
Belki de öldürmektir öteki beni.
Zaman kuytusuna çekildi 12 saat önce
Karanlıklar zamanı geldi mi ki
Şu yaşayıştan içime doğan bu öfke
Yerini bırakır mı iyiliğe güzellige...
Mavi dünya kapatıyor mu kapılarını
İnsanlık elden mi gidiyor?
Yeniden mi doğuyoruz?
Karanlıklar aydınlanıyor artık sevda kuşum
Bir zamanlar içime oturan her şey vuruyor öfkesini kıyıya
Tıpkı karaya vuran minik eller gibi
Tıpkı teknelerde botlarda denizin dibindeki çiçekleri kucaklayan eller gibi.
Hiçbirimizin suçu yok değil mi
Sonbaharın ortasında daha larvayken
Bir tarla perçininde bir kelebek
Şarkılar şakıyor kulağımıza.
Mutlu etmiyorsun kelebek.
Yağmur yok, hava kapalı değil,
"Direniyor, direniyor, direniyor
Kuşlar öfkelerini vuracak dışarı az kaldı
Mavi bile tutamayacak onları.
Turnalar, çok büyük kuşlar onları koru emi
Kırlangıçlara şiir oku, güvercinlerle umut ol
Anne olacağım bir gün
Çocuğumu koruyacağım
Anne fare de korur yavrusunu
Anne tavuk da civcivlerini
Annenin olduğu yerde barış çiçek açar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!