Doğa Düşmanı Şiiri - Ünal Çoban

Aylar boyu her yer çöldü,
Susuz kaldı toprağı böldü,
Bitki böcek hepsi öldü,
Yağmur yoktu, canlı güneşe yenildi.

Güneş ışıdı, dağ gerindi,
Girilmezdi, Deniz serindi,
Kızıllığı gitti, karı eritti,
Dağ ormansız, ova yele yenildi.

Gök gürledi, yer delindi,
Yağmur yağdı, toprak sevindi,
Yamaçlarda dur denmedi,
Toprak akan sele yenildi.

Saldırmıştı ona, Doğa düşmanı,
Dağ ormansız, ova bitkisiz kaldı,
Erozyondu adı, çare bulamadı kadı,
Bilemedi insanoğlu, kendine yenildi.

27.11.2013