Dizelerde Ölmek Şiiri - Erdoğan Sarıgül

yaşlı yazların
yorgun bahçelerine
dökülmekte
yaprak yaprak
hazan gözlerin

batıyorsun
gece kuşları
kanat çırparken
sensizliğin
derin mi derin
öte denizlerinde

ağarıyorsun
ağlıyorsun üstelik
yüzün
bir başka hüzün
hüzün
(tutuklusu gönlümüzün)
kristal gözyaşlarıyla basıyor
saydam vadilerimi
saplayıp o an beynime
kılıç ellerimi
evreni parçalıyorum
varlığın doğurgan rahminde

sesimi arıyorum sonra
ÖLÜ BARİTONLAR SOKAĞI’nda
pul pul dökülürken gün
anılar sağanağında
çığlık çığlığa
haykıran sesimi

düşlerim
dizlerimden önce yoruluyor
dilimden çok önce
susuyor şiirim
şimdi
son sandalcı yelken açarken
hiçliğin dingin sularına
yazılamamışlıkların inadına
dize dize
ölebilirim