Ürperen köklerinden
Yaşam suyu çekiliyor.
Merhametli bir el
Kozasını ördü.
Bir gölge olmalı..
Kendine kapanıyor.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
ece hanım şiirinizi ve sizi kutlarım daha nicelerine
Güzel duygulu ve anlamlı, sevmekten yorulurmu bir insan.yorulur,fakat bıkmaz.gün ışığı gibi gönül her an tetiktedir.saygılarımla, tam puanımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta