Ürperen köklerinden
Yaşam suyu çekiliyor.
Merhametli bir el
Kozasını ördü.
Bir gölge olmalı..
Kendine kapanıyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ece hanım şiirinizi ve sizi kutlarım daha nicelerine
Güzel duygulu ve anlamlı, sevmekten yorulurmu bir insan.yorulur,fakat bıkmaz.gün ışığı gibi gönül her an tetiktedir.saygılarımla, tam puanımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta