DİYEMEDİM
Sözüm çoktu; ama dün sana diyemedim
Yarı yabandık sanki parmaklıklar ardında
Aramızda buğulu iki kat cam
Ardında iki ayrı can
Sen yanımda olsaydın, diyemedim..
Kalbur delikli sac metallerden duydum sesini
Yalan suçlar gerçeğimiz
Zalim mahpus mekanımız
Hayat gamlarını yüklemiş omuzlarımıza
Senin talihin yok, benim bahtım kara diyemedim..
Suları yaktı yüreğimdeki ateş
Kahpe gözler üzerimizde
Kalbimde kanlı bıçak sızısı
Parmak izleri onlardan diyemedim..
Sen mahpus ranzalarında yetim kalma diye
Gündüzleri limon sıkılmış aşımı bal niyetine
Gecelerde uykularımı yedimde
Sana bunlardan söz demeti yapıp diyemedim..
Uzak yollardan geldim üstelik de çok yorgunum
Acı geldi mahpus havası
Yavaş yavaş eridi ciğerimin yarısı
Kör olası gardiyanlar! Gururumu incitti kolumdaki damgalar
Sana bunlardan sözler diyemedim…
Lanet olsun demir kara parmaklıklara!
Duygularımı meçhule saldılar
Sanki boynumdan darağacına astılar!
Ruhum daraldı
Nefes alamadım
İçimde dertler büklüm oldu, dertlerim var diyemedim..
Bir uçabilsem dediğinde, kadın yok ki;
Kurtlar sofrasında bir kuşsun uç oralardan, seni yerler diyemedim
Sen diyemediklerimi boşver! Diyeceklerimi dinle!
Yaz güneşini umut yap, koynunda sakla
Gücün yetene kadar dayan, o ucuz can pazarında
Yarınlarda sana yeni bir gün doğacak, bunu sakın unutma! !
(16/ Mayıs /2006)
Safinaz OcakcıKayıt Tarihi : 13.3.2007 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gücün yetene kadar dayan, o ucuz can pazarında
Yarınlarda sana yeni bir gün doğacak, bunu sakın unutma! !
Tüm bu acılarında bir sonu var mutlaka. Dizeleriniz çok canlı. Sanki bir yaşanmışlığı anlatır gibi. Bir öykünün yaşanmış bir öykünün imtine edilerek seçilmiş gibi. Bravo. sizi yürekten kutlarım'
TÜM YORUMLAR (2)