Beni boğuyorlar efendim ruhumu çıkarcasına
Ses çıkartamıyorum,dilime gelmeden yutuyorum.
Bir güzellik sahibi yok ki çile yüklenmiş.
Meğer vicdanın tırnakları da törpülenmiş.
Ilham sürüleri geçiyor aklımdan, ben bakıyorum
Kalem düşünceler ortağı, ona ruh üflüyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta