Diyarbekir Diyordun Lo Halo

Diyarbekir diyordun lo halo
Dört bıçak yedim Seyran Tepe’de
Tekmelendim kan ter içinde.
Gözüme bir kız çocuğu ilişti.
Utandım yerde yatmaktan.
Doğruldum, başım dik umutlarım gibi…
Kaçacak yer arıyordu öfkem, beynimden.
Yine sıktım dişlerimi halo sıktım da geçtim!
Yılmadım yazmaktan,
Dicle’de ağıt tüter bacalarda…
Anam yüreğini pişirmiş tandırda.
En güzel türkülerimi daha söylememişim.
Dersim’de söylerem halo Dersimde…
Tütüne sarmışız acıyı nefes nefes…
Kirası ödenmiştir, ömrümüzün dört duvarda.
Kimse görmez, güneş ilk bize doğar.
Tespih çekmek, volta atmak delikanlının aşkıdır.
Ne kelepçe ne de zulüm susturur beni.
Doğacak yıldızlar baharın müjdecisidir.
Umuda bin can;
Özgürlüğe tüm canlar feda olsun halo…