Diyarbekir Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Ben yitirmedim dimdik ayaktasın
Sanki asırlara meydan okudun
Melul yüzünle sanki hep yastasın
Hasretinle beni yürekten vurdun

Diyarbekir evliyalar şehridir
Nice şehitler bağrında yatıyor
Delikanlı insanların yeridir
Yanındaysa dicle nehri akıyor

Nice devletler geçti nice şahlar
İzleri hala bağrında dururken
Ne krallar geçti,ne padişahlar
Güzelliğin içimi doldururken

Diyarbekiri diyarbekir yapan
Oda medeniyetler beşiğidir
Varmıdır benim gibi sana tapan
Sanırım insanlığın direğidir

Biz bilemedik sonrakiler bilsin
Hatırını kıymetin bilemedik
Sen hala süslü bir gelin gibisin
Adını.şanını sürdüremedik

O mağrur ve haşmetli bedenlerin
Huşuyla gökyüzüne yükselirken
Tarihe mal olmuştur eserlerin
Bıçak gibi gökyüzünü delerken

Yaşasın ismin,yıllarca yaşasın
Kuşaklar boyu sürüp giderken
Hüznün kederlerin bende kalsın
Seni uzaktan şöyle seyrederken