dışavurdum içim ağlıyor diye
entel personam ardında serotonin şehitliği
gömlek düğmelerimi bir bayram sabahı
başka bir elin ilikleyeceği gün
hiç gelmeyecek kadar yakınlarda
geçmişimde kaybolmuş
hayaller daim vukusuz
ve ölüm kokarken taze sandıklarda
toprak ağalığı erken ölenlerin mertebesidir
odun yanmış adam yanmış ne fark eder
uçsuz dünyanın bir köşesini sahiplenemedikten sonra
Kerem Engin 2
Kayıt Tarihi : 11.11.2025 16:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!