Sararıp oldum hüzünden,niye sevmezsin gönülden,
Ne bahar oldun ne yazdan,üşüdüm ben kışmısın sen,
Deli oldum her geçen gün, sararıp soldum hüzünden,
Kara bahtım çekdirirken, yanarım aşk’ın yüzünden.
Ne şafak oldun ne ufkum, kararan bir sevda oldun,
Seni sevmekten yoruldum, güneşimken şimdi soldun,
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta