fırlattım iki ķöklü kirli dişimi
gecenin ortasında yalnızlık esintilerine
tıngır-mıngır yuvarlandı
kırık kalpĺerin türküsü çınladı
sonra durdu bir kiremitin oyuğunda
şaşkındı korkmuştu
etinden koptuğuna
ben hep sen varken de
ve sen yokkende
sessizliğıme hayrandım
konusu halı altına süpürülmüş
ıslak bir film gibi
sisli ve kurumlu sokaklarda
sana deli divane dolaşırken
bir tek yağmur sicimi tesadüf etmezdi
kara saçlarıma
oturmuşum şimdi aklım milyon dünya
umutsuzca seviyorum seni
ve iki parmağımla çektiğim
senin eserin vitaminsiz kalmış dişimi
hem de kansız sana armağan ediyorum
ve Allah bilir ya hala emin değilim
beni sevdin mi sevmedin mi
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 05:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!