Kendime açılan bir kapının önünde,
duruyorum.
Biliyorum açsam,
hoş geldin diyeceğim kendime.
Yüzümde tebessüme gizlenmiş,
‘nerede kaldın?’ sorusu..
Ne o soruyor,
ne ben cevaplıyorum.
Aynı tebessümün bir ucu eksik,
içimden,
'belki bir gün'
diyerek,
uzaklaşıyorum kapının önünden
yine,
yine,
yine...
Özlem YeniKayıt Tarihi : 12.9.2025 02:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!