Direnmek Yaşamaktır Şiiri - Taki Örs

Yaşamı soysuzlar bürümüş
Dört bir yandan,
İçim, dışım kan ağlar.
Direnmezsen, yaşamak kolay iş değil
Ağla gözlerim ağla.

Döktüğün yaşlar
Kan oluncaya kadar ağla;
Ama dimdik kalmalısın
Bir başına kalsan dahi
Koca insan deryasında.
İnsan olmanın onuru,
Yüceliğiyle kalmalısın;
İnadına insan kalmalısın.

Gün ışığında kahpece pusularda
Vurulsa da insanlık
Vurulsa da onur
Vurulsa da özgürlük
Vurulsa da barış
Koparılıp alınsa da yaşamın dalından;
Sen insan kalmaya yeminli,
Onurlu olmaya sevdalı,
Tepeden tırnağa insan olana aşık,
Güzel yarınlara vurgunsun bir kere.
Yüreğin daralıp kan ağlasa da
Göz pınarlarından oluk oluk kan aksa da
Bir başına ağla kuytuluklarda.

Bozuk para gibi harcasalar da
Sevgiyi, insanlığı
Sevindirme namussuzu, şerefsizi, haini
Sevindirme kan emici keneleri
Sevindirme ezenleri, sömürenleri
Sevindirme insan sıfatındaki zalimleri

Besle içindeki sevgiyi, aşkı, sevdayı
Besle büyüt, sevgiyle, inatla
İçinde ki saf -temiz insan gibi insanı,
Besle büyüt ana sevgisinde tadında

Teslim olmak yakışmaz sana;
Bilesin ki eninde sonunda
Er ya da geç,
Zafer sevginin, insanlığın olacak
Sevgi, insanlık filizlenecek yarınlarda.

Yürü hep daha ileriye, inatla
Yürü zalimlerin üstüne, üstüne
Sen ölümcülsün, göremesen de
Direnmek yaşmaktır
Diren, direnebildiğince
Bilesin ki yaşam ölümsüzdür,
Ölümsüz olacak;
Bir de onurlu direnenler.