Ağırlık yaptım kalabalığına.
Çıkardın sana attığım her demiri bir bir yerinden.
Düşüyorum şimdi okyanusta derinlere, tutamazsın.
Biliyorum böyle olsun istememiştin.
Son düğümü çözerken yaş aktı gözlerinden.
Pişman olmaktan korktun sevgilim. Olma.
Kendimize ne kadar benzetirsek o kadar severmişiz birini.
Ne bana benziyorsun ne eski haline.
Yani aşina değilim sevişmelerinden başka bir şeye.
Artık mutluluğun zirvesi değiliz.
Yıpranmışlık ve kırıklıklarla dolu bir yığın bizim hikayemiz.
Bırak dursun bir yerlerde anılar.
Uyanıyorsun yalanlardan, bilinmezliğin kıyısına.
Zamansız tercihlerin özletmiş beni.
Koşuyorsun kurumuş yapraklara basa basa.
İçindeki yalnızlık ayak sesinden belli.
Sanki biliyorsun kaybettiklerimizi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!