Buz gibi sert olmalısın.
Hiç erimeden
Kalıbında kalarak
Bardaga hiç düşemeyen bir buz.
Düşman gibi acımasızsın sen,
Bundan sonra.
Her anı kolla, her açığı kapat.
Teslim olamazsın. Yaralanırsın.
Kum saati gibi saklısın artık
Tane tane akacaksın içine sadece.
Birikemezsin çıkarsan kalıbından.
Yana yatırıp kendini, zamanı durduramazsın.
Güçlüsün bak.
Daldığın gözlere yalan,
Kendine ihanetini
Söylüyorsun. Yapabiliyorsun.
Sade değilsin artık.
Kalpten gelen korkuna çarptıkça
Yok oluyorsun.
Kendinde.
Haykır simdi kendine
Acıt canını, yapamadığın kadar gül.
Çıkabildiği kadar sesin.
Duyuyor musun?
Ben dinliyorum.
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 04:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!