Gömülüp kalmış ölü toprağına,
Herkes nasıl düşkün öz rahatına...
Şaşırdım gidişin saçmalığına,
Bu nasıl bir dumur, atlatamadım...
İflâh olmaz bir düş, takılıp kaldım;
Günbegün tükendim, hep ben azaldım.
Sonunda her şeyi feleğe saldım;
Gönlüme rızayı anlatamadım...
Dedim ki gün gelir elbet düzelir,
Sabret, hiçbir uyku bâkî değildir;
Sana düşen yalnız asil gayrettir,
Hep didindim lâkin, ben yetemedim...
Beyhûde yorgunluk kaldı kesede,
Anladım ferâset yokmuş kimsede;
Üst üste yeminler eyledimse de,
Kaleme sözümü dinletemedim...
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!