Mona Roza’nın toprağına giderken,
bir umut düştü gönlüme.
Sanki duran otobüslerin birinde,
belki çay içenlerin içerisinde,
belki de mescitte.
Sanki bir yerlerdesin,
huzur bulduğum dinlenme tesisinde.
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 23:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!