Dinledi Edremit Şiiri - Saliha Öcal

Bağıra bağıra seni sevdiğimi dedim Edremit'e.
Kulağını tikamadı,elimi aldı avucunun içine.
Benim için zerrinkadehler açtırdı sahilde.
Seni anlattım muhterem bahçenin yeşilliklerine.
Cıvıldadı yusufçuklar bağlama sesiyle.
Boy boy bitkiler çimlenmişti zeminde.
Az uzandım alıp getirdiler seni düşlerime.
Her meyvesinde senin siman baktı gözüme.
Taşlı yollardan inerken kokun vardı çevrede.
Mor sarmaşıklar anlına dökülen kahküller .
Demet demet zerrinkadehler satıyordu küçükler.
Sarı,yeşil,beyaz uyumu;ben,Edremit,sen gibi.
Arada geçen Şamran suyu aşkın habercisi.
Sevda,açmıştı bu kanalı vuslat adına sevdiğine.
Hayat veriyor Edremit'in tüm bağ,bahçelerine.
Sen de benlesin,hissediyor musun kendini?
Bak gördün mü buralardaki senin esintini?
Bu sebeple sevda diyarı derler Edremit'e.
Edremit bir de aşıktır karşıdaki göle.
Gölde beni dinledi tıpkı Edremit gibi.
Gittiğimde selama geliyor dalgaları.
Çarpıyor taşlara kendime getiriyor damlaları.
Dedi ki bırak karşındaki sevsin sen gibi.
Bu kadar yıpratma ne olur kendini...

Edremit/Van.