Sabahın kuşluk vaktinde,
Tan yıldızı göy de iken,
Bir gücük ayın gününde,
Göy kuşunun ötüşüyle uyandım.
Ağzı kör, kulağı lal, gözü sağır
Mazlum mu? Mazlum!
Umut kanatları yok olmuş,
Zalimlerin terkisinde oturmuş,
Bir avuç un, bir tutam tuzla,
Kendi gölgesinde yaşayanlara,
Kozasını örenlere, yumdum gözümü,
Tepirledim! Telef olmadan çıktım arkadaş…
Ana sütüm! Anadolu kültürüm.
Canım içimde, dağ gibi yüce,
Çanakkale, Sakarya da ki gibi,
Kocatepe den aldım komutu,
Büyük Türk kumandanından.
Toplandık turnalar gibi uçarak,
Hürriyet için Sakarya boyunca,
Başı eğik kalamayız katiyen,
Çiğnetmeyiz, Milli bağımsızlığı.
Savunmak için milyonlar varız,
Rest çekeriz, gafillere, dünyaya,
Biliriz ki! Biz TÜRKÜZ be arkadaş…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta