Dinle Şiiri - Filozof Sosyolog

Ey yüreği güzel insan…
Bilmiyorum kim olduğunu, nerede olduğunu,
Ama kalbimde bir his var sana birkaç sözüm var.

Belki yalnızsın bu gece,
Belki giden biri bıraktı sessizliğini ellerine,
Belki ailenle aranda görünmez duvarlar örüldü,
Belki dostların bile seni anlamıyor artık.
Belki dünya ağır geliyor omuzlarına,
Belki de “artık yeter” diyorsun içinden.

Bilmiyorum…
Neler yaşadığını bilmiyorum,
Kalbinin hangi yara yerinden sızladığını da.
Ama biliyorum,
Her şey evet, her şey geçecek.

Zor biliyorum,
Bazen sabır bile susar, umut bile yorulur.
Ama inan bana,
Her karanlık gecenin sabahı var.
Ve o sabah geldiğinde,
Bu günkü gözyaşlarına teşekkür edeceksin:
“Seni güçlü kıldın” diye…

Unutma, yalnız değilsin.
Rabb’in seninle,
Bir dua kadar yakınında,
Bir kalp atışı kadar içindesin O’nun.
Kimse halini sormasa da,
O biliyor sessizliğini,
O duyuyor iç çekişini.

Sabret güzel insan,
Çünkü dua eden asla kaybetmez.
Belki hemen olmaz,
Ama vakti gelince olur hem de en güzeliyle.

Bu dünya imtihan yeri…
İnsanlar kırar, unuturlar, giderler.
Ama Rabbin seni asla bırakmaz.
O senin gözyaşını görür,
Ve der ki:
“Ben seninleyim.”

O yüzden…
Ne olursa olsun, gülümse.
Çünkü sen değerlisin,
Çünkü sen güzelsin,
Çünkü sen, yaşamayı hak eden bir kalpsin.

Rabbim kimseye kaldıramayacağı yük vermez.
Ve sen, nice fırtınaları atlattın.
Bunu da atlatacaksın.

Bir gün gökyüzüne bakacaksın,
İçinde o tanıdık huzuru bulacaksın,
Ve diyeceksin ki:
“Her acı geçiyormuş…
Ben geçtiğimle kaldım,
Ama ben artık daha güçlüyüm.”

O güne kadar,
Dua et, inan, sabret,
Ve gülümsemeyi unutma…
Çünkü sen, evet sen güzel bir insansın.