Dingin Şiiri - Ahmet Coşkun

Dingin

Üstelik çok zaman olmuştu
özü olmayanın közü mü olur
yan derdine dedim
zamanında zamanda hakkı var

üstünde kiri pası dünyanın
yıkanmak nafile
yol işte taş çakıl çamur
geç nerden geçeceksen

sevinin koynunda kurgusu
sevgili gölgesini saklamış
kaybolmuş eski bir sevdada
an’a durmak efkarı nafile

kuşları seyrediyor şafakta
her tipi boran seher yeli
üşümesini almış koltuk altına
gitmekle kalmaya esrik

gerisi berisinden çalkantılı
yüklendikçe gök mavisini
zifri bir gece müjdeleyicisi
titrek ayaklarında yufka yüreği.

sonu mu bu son yudum
kilit üstüne kilidi vurulu kafes
uçmak kanatsız bacaksız
örüldükçe sökülen gergef

yumru olmuş göğüste
yaraya dönüşen heves
ağrısız kansız bir akıntı
usul usul yağmur ağlatan

Coşkûnî