onun yüzünde gezinmesi için yaratılmış ellerim
şimdilerde veda mektupları inşa ediyor.
Allah'ım neden hiçbir uzvum seni dinlemiyor?
ellerim, bir aşkı inadına inkar ediyor.
ellerim, bir dinden kovuluyor.
çünkü inkar çok büyük günah.
ve O ne yüce Rabb'dir ki,
veda etmeyi sevmeyen insanları,
vedalarla sınıyor.
kelimelerin haşmetinden ellerim su topluyor,
şüphesiz görüyorsundur Allah'ım
benim bu ellerim var ya bu ellerim
hüzünlerin arasında ne de çabuk kuruyor.
kavimler göçü benim kendimden gitmemle başlıyor.
çünkü hicret etmek ne güzeldir.
kelimelerin haşmetinden
ve ellerimin inkarından yine sana sığınırım canım Rabb'im.
Kayıt Tarihi : 13.1.2016 17:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!