Sevgi dilde laf değil özde maya olmalı
Sevgi gönlümüzde ırmak olup çağlamalı
Yürek sevgi ırmağında yıkanarak nurlanmalı
İnsan boğulacaksa sevgi ırmağında boğulmalı
Neden ağlıyorsun çocuk
O gözyaşlarını hak ettin mi?
Derdin nedir,
Kavgamı ettin
Yoksa annen baban mı kızdı
Söyle çocuk neden bu gözyaşların
Seni sende sevdim
Gönlüme saldığın sevginle
Yüreğimin en güzel köşesinde
Ruhumun derinliğinde
Bitimsizce
Bir kadın hıçkırıklara boğulmuş
Dövünüyor tozun toprağın arasında
Bir çocuk yaralı kanlara bulanmış
İnliyor enkazın altında
Dünya umursamazlık içinde
Sevgidendir gönül çeperi yüreğinin
Rüzgârda uçuşur yârim siyah saçların
Sürmelidir ela gözler yaydır kaşların
Sevdasına, yüreğine kurban olduğum
Eli sinesinde gözleri yollarımda
Issızlığa ıslık çalan zamana akşamın karanlığı çöküyor,
Güneş solgun, güneş yorgun terk ediyor bu diyarı yavaştan
Mavinin griye dönüşen anını bulutların ötesinden kızıllığı sarmalıyor
Bir of sesi yankılanıyor, bilmem ki hangi yanık bağırdan
Gözler nemli yürek hüzünlü vurgun yemiş, bilinmez vurgunluğu kime
Öyle anlar vardır ki
Zamansız yaşanır
İçini acıtır,
Ağırlığı sinenin üstüne çöker
Nefesin kesilir,
Boğulursun
Gökyüzünün kurşuni renginde mehtaba yansıyınca hayaller
Ay çakılır gecenin içine acılar saklı kalır yarı karanlık yüzünde
Gökyüzü kurşuniliğinden çıkamaz yıldızlar demir almazsa
Mehtap bitimine varamadan güneş kavuşamaz akşamın kızıllığına
Sersericedir benim gezinişlerim böyle gecelerin gizemli karartısında
Saçlarını okşasam
Gözlerine baksam
Ve ela gözlerinin
Derinliklerinde kaybolsam
Kaybolup taaa gönlünün
Derinliklerine varsam
şiirlerini tesadüf eseri gördüm bir kısmını okudum çok güzel şiir yazdığını bilmiyordum bunları okumak bir harika yarın yine okurum hoşca kal.ablan seni çok seviyorum.