SORUYORUM:
Hep mi sevenleri bulur vedalar...
Ve hep mi yazgısı ayrılıkları olur...
Sevgisi, sevdiği tarafından hepmi hor görülür.
Ey gönül kandırma kendini
Adını sevgiyle andığın o vefasız sevgilinin ruhu senin değildir...
Anadolu kardeşlik birliğidir adımız.
Türk'üm!
Doğruyum Andımız.
Evet ,Türkuz!
Lazı ile Çerkezi ile Kırgızı, Abazası, Kazağı, Ahıskalısı, Turkistanlısı Azerisi, Türkmeni ile hep biriz!
Türk kanı taşırız!
Dilinde umutsuzluk zincir. Yüreğinde korku Ve endişe bir kilit..
Yoklukla var olurlar.
Her yere yetişmeye çalışırlar.
Yokluktan var eder.
İnsanları sevindirirler.
BABAM TOPRAK ve ÖLÜM
Büyüklerimden öğrendim.
Mezarlıkta,
Toprağın'ın neden mis gibi güzel koktuğunu.
Çünkü,
Insan haber alamayınca evladından.
İçinden gelmez Yemek, içmek.
Her şeye rağmen evlat özlemine dayanır.
O yorğun bedenin.
Evlada sevgi bezeli kalbin. Günlerce uyku tutmaz.
Göz kırpmadan
EY evlat!
Bu bindiğin yaşam Treninde huzurlu ve başarı, bir yolculuk etmek istiyor isen eğer.
Yanındaki, tüm yolcularla iyi geçinmelisin.
Bunun içinde saygı ve saygıyı elden bırakma..
Çünkü, bu yolculukta bir çok istasyonda Tren durabilir.
ÖĞRETMENİM!
"Ben okuma bilmem ki'' demişti, "Oku, Yaradan Rabb'inin ismiyle oku!" diye seslenene..
Ve biz o okuma bilmeyenden kim olduğumuzu öğrendik. Ne için yaratıldığımızı, Rabb'imizi, İnsanlığımızı öğrendik.
Genç yaşta Kapıldım aşk denen yele.
Kara sevda attı beni bu sele.
Değdiyse elin başka bir ele.
Ne bir kız olasın.
Ne de bir gelin.
Sen beni yüzüstü bırakıp gittikten sonra.
Gökte bulut, yerde içim ağlıyor.
Her daim
Yokluğun içimi özlemin yüreğimi dağlıyor.
Sen beni sensizliğe muhtaç ettikten sonra
Gökte bülbül, yerde yeller esiyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!