Dilleriyle Şiiri - Kemal Berk

Elde kalem yazıyor, en güzel lisanlarla
iltifat marifettir, düzdüğü yalanlarla
Herifler siz bekleyin, oynaşdan gelmez sıra
Her kadını kapatır, edepsiz dilleriyle

Ana bacı diyerek, el altından yokluyor
Saldığı güler ile, her kadını kokluyor
Özelden mesaj atıp, durmadan el sallıyor
Sıkısınca kuyruğu, af diyor dilleriyle

Bir güzelin resmine, binlerce yorum gider
Enflasyona uğramış, şiire diller döker
Kendini alim sanan, edebe vermez değer
Her sayfayı dolaşıp, pisliyor dilleriyle

Yıllarca yazan çizen, utancından susarken
Doru at şaha kalkmış, ondan bundan çalarken
Elde dilde aşk kokar, şehveti anlatırken
Müzikli beste yapar, övünür dilleriyle

Şiir vermiş yosmaya, torpille meşhur eder
Halk şairi olan kız, sevgiliyi terk eder
Bizim mecnun delirir, herkese ihbar eder
Yağcılığın sonu bu, küfreder dilleriyle

Sevgi saygı öndeymiş, kıvırırken bir görsen
Yalanı hiç sevmezmiş ilk sözünü bir bilsen
Dilleriyle değilde, gözleriyle küfreden
Eşeklik baki kalır, söylüyor dilleriyle

Kemal'eren Kemal Berk.
17.6.2021