Dilimden Anla Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Seni sevdiğimi âlem biliyor
Sen yine de gönül telimden anla
Bendeki her sırrı kalem biliyor
Ermek için akl-ı selimden anla

Gözümden gönlüme yoldur damarım
Her dem dilimdedir ismin anarım
Her tekrar bin alev söyler yanarım
Rüzgâra savrulan külümden anla

Aşk derdine merhem edip cismini
Bulutlarla göğe yazdım ismini
Hilali kaş edip çizdim resmini
Kâfi gelmediyse dilimden anla

Açtım yelkenleri kırdım dümeni
Gölgenin ardından izledim seni
Seninle işledim her bir deseni
Aşkımı halıdan kilimden anla

Gözlerinden hâle düşünce suya
İsyan bayrağını çektim uykuya
Senli yüreğimde yer yok korkuya
Dimdik yürüdüğüm yolumdan anla

Sarsa dört bir yanı elem ve keder
Sanma başkasına gönül meyleder
Sahtekâr olanlar çekip de gider
Sen sadakatimi yılımdan anla

Kim çalsa kapımı gönlüme almam
Varsa yoksa sensin gayrıyı bilmem
Sevgilim deyip de sarmadan ölmem
Yıllardır boş olan kolumdan anla

Aşk hem gönlü tutsak eden sakimdir
Hem sayrıya derman veren hekimdir
Sorarsan bu denli mübtela kimdir
Senden şaşmadığım milimden anla