Dilikoğlu Ahmet Çavuş Şiiri - Zafer Topşir

Hiç çocuk olmadım
Atlı karıncalara binip
Oyuncak kucağımda
Uyuyamadım 1851,
Garagış 12 doğumlu
Dilikoğlu Ahmet Çavuş
Askerliğim İskenderyede
İskenderyeye doyamadım
Çocuklarım öldükten sonra
Ayrılığa dayanamadım.

Elbirliğiyle görürdük işleri
Saçımızı süpürge
Ederdik birbirimize
Ölmez baba dostlukları
Ata dede dostlukları
Hey gidi günler hey…
Yoksullukda uzun olur
Geceler, sabah yoğurt
Öğle pancar çorbası
Akşamda bir tas gatık
Bulduk mu mis
Gibi kokardı güllük yatağı
Gün ola harman ola..
Bitden pireden sirke tutmuş
Kıl çulları, umut
Fakirin ekmeği
Ye memed ye…
“ Analık babalık
Kara yamalık
Ekmeği yanık
Suyu bulanık “
Ya dinamiklerde ya da
Dinamitlerle
Fakirin başına
Yıkarlar dünyayı
Ama mazlumun ahı
İndirir şahı…
Görürsünüz … Göreceksiniz…
Urus saldırıları
Geldi kapıya dayandı
“ İnanma sevdiceğim
Alamanda gâvurdur ”
Deselerde
Dinleyen kim…
Göz göre göre
Yıkılan yoksul
Anadolu
Ele verim
Bize verem
Ekonomisi…
Ne haccacı zalimler konuk
Oldu evrene,
Ömer bin Abdülazizlerde
100 yıl sonra kim öle
Kim kala kuş konmaz
Kervan geçmez gâvur dağlarında
Boran durmuyor
Öl demeyle âdemoğlu ölmüyor.
Köz olmuş ciğerim
Derman bulmuyor
“Ermeni gelinleri
Giyer yemenileri
Urumca konuşurlar
Anlaşılmaz dilleri.”

Ali Zafer TOPŞİR