Nefreti kalbinden çıkaramayana,
Kalp gözünü her daim kapayana,
Geçmişiyle yaşayıp hep ağlayana,
Anlatsan neye yarar, kor olmuşlara...
Hırçın deniz gibi dalgalanana,
Bir son bahar daha geldi
Hayatımın belki de en son baharı
Gözümdeki yaşlarımın okyanusu
Gönlümdeki aşklarımın ızdırabı
Alnıma yazılan kaderin sorumlusu
Kalbimde yaşadığım son sevgim
En dibinde yaşıyorum yalnızlığımı
Korkuyorum kimsesizliğimden
Konuşmayı özledim sessizliğimde
Kapanmaz yaralarım acı veriyor
Bir ilaç varmı çaresizliğime
Özledim...
Kokulu mektup kağıdını,
Kağıttaki hüznü,sevinci
Haber alma özlemiyle beklemeyi
Ruj sürüp yazıyı lekeleyip,
Ruhuna kendi ellerin dokunsun çocuk,
Öksüz, kimsesiz, bi çare kalmasın yürek
Azap dediğin, çektiğin yük değil de;
Baktığın pencereden gördüğün gölge...
Gözlerin ışığa kör bakmasın çocuk,
İçten bir sızlama, fakir olan yürekte,
Hafif acılarım dile geldi, nefeste,
Derinlerdekileri susturdum kafeste,
Yürek lal, nefes kesik, kafeste ben tutsak...
Bir seda bekleyen, dostlara hece
Yolları gözleyen, kalplere cemre
Dilleri susmayan, şaire nebre
Özledim sizleri, geldim bu gece
Dilhundu dillerim, kalbimde perde
Sessiz yürek, dile geldi
Gözde damla, sele geldi
Gönül hicran, yazı verdi
Dilim sustu, konuş yürek
Yitirilen yıllar, geri dönülmez
Dönse aynı dünü, günden sayılmaz
Küsmüş bu yüreğim, devası olmaz
Gidenler yolundan, dönüp gelir mi?
Ruhumun aynası, içi yansıtmaz
Kimse görmesin beni, lal olsun dudaklarım
Duyulmasın kalp sesi, içli hıçkırıklarım
Gittiğim yol izini, sürmesin tüm dostlarım
Ey gözlerim ağla ki, yıkma dik duvarlarım
Hüznüm içimde gizli, anlatmasın gözlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!