Dilenci Şiiri - Durmuş Akıl

Düşle ki yürüyesin bir nehrin kenarında.
Mevsim sonbahar;bir patika var etrafı ağaçlıklı.
Bir hışırtı,yerde yapraklar;üzerinde yürüyen ayaklar yalın.
Bir ağacın dalları o kadının kolları,yaprakları elleri.
Belkide bir baykuşun ansızın açılıp kapanan gözler.
sessizden korkuyu gösteriyor kır çiçekleri,
mevsimsiz açan.
Etraftan gelen bu koku tanıdık,
Elimde bir avuç madeni para kokusu.
Dur söyleme!evet ben oyum dilenci.